زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

فیء (قرآن)





از عناوین و موضوعاتی که در آیات قرآن بیان شده، فیء است.


۱ - معنای فیء



فى‌ء، در لغت به معناى رجوع به حالت پسنديده است، نيز به غنیمتی كه بدون زحمت به دست آيد، فى‌ء گفته مى‌شود. در اصطلاح فقهى به غنايمى كه بدون جنگ‌ و خونریزی از كافران به دست مى‌آيد و يا مالى كه خداوند از کفّار به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله بازگرداند، اطلاق مى‌شود.
در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شودکه در آن‌ها از واژه «افاء» استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط



حکم فیء (قرآن)، فیء اهل کتاب (قرآن)، فیء بنی‌نضیر (قرآن)، مالکیت فیء (قرآن)، مصارف فیء (قرآن).

۳ - پانویس


 
۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۶۵۰، «فیأ».    
۲. تهانوی، محمدعلی، کشاف اصطلاحات الفنون والعلوم، ج ۲، ص ۱۲۵۵، «الغنیمه».    
۳. ابوحبیب، سعدی، القاموس الفقهی، ص ۲۹۱، «الفیْ‌ء».    
۴. مقدس اردبیلی، احمد بن محمد، زبدة البیان فی احکام القرآن، ص ۴۳۵.    


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۲، ص۳۱۳، برگرفته از مقاله «فیء».    


رده‌های این صفحه : فیء | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.